30 maja 1940 roku w okupowanym przez Niemców Krakowie, na posiedzeniu policyjnych władz tzw. Generalnego Gubernatorstwa poświęconemu Nadzwyczajnej Akcji Pacyfikacyjnej ( AB Action) mającej zabezpieczyć III Rzeszę Niemiecką przed groźbą polskiego oporu, gubernator Hans Frank powiedział: "W rezultacie będzie musiało się rozstać z życiem kilka lub kilkanaście tysięcy Polaków, głównie ze sfer ideowych przywódców polskich. Dla nas wszystkich jako narodowych socjalistów nakazem chwili jest podjęcie zobowiązania, że dołożymy wszelkich starań, by w narodzie polskim nie wykrystalizował się już nigdy żaden opór".

 

30 maja 1940 roku w okupowanym przez Niemców Krakowie, na posiedzeniu policyjnych władz tzw. Generalnego Gubernatorstwa poświęconemu Nadzwyczajnej Akcji Pacyfikacyjnej ( AB Action) mającej zabezpieczyć III Rzeszę Niemiecką przed groźbą polskiego oporu, gubernator Hans Frank powiedział:

"W rezultacie będzie musiało się rozstać z życiem kilka lub kilkanaście tysięcy Polaków, głównie ze sfer ideowych przywódców polskich. Dla nas wszystkich jako narodowych socjalistów nakazem chwili jest podjęcie zobowiązania, że dołożymy wszelkich starań, by w narodzie polskim nie wykrystalizował się już nigdy żaden opór".

I to do spółki z Sowietami im się udało...Od pierwszych dni okupacji zarówno niemiecki, jak i sowiecki terror był wymierzony przede wszystkim w polską inteligencję oraz szeroko rozumiane warstwy wyższe. Niewyjaśniona pozostaje kwestia, czy obaj okupanci koordynowali prowadzone przez siebie działania eksterminacyjne. Pomimo tego uwagę zwraca zbieżność czasowa "Außerordentliche Befriedungsaktion" oraz zbrodni katyńskiej – dwóch najbardziej znanych akcji eksterminacyjnych wymierzonych w polską inteligencję.

Zebranie „Rady Obrony Generalnego Gubernatorstwa”, które nadało bezpośredni impuls do przeprowadzenia „Nadzwyczajnej Akcji Pacyfikacyjnej” odbyło się 2 marca 1940 roku – trzy dni przed posiedzeniem Biura Politycznego KC WKP(b), podczas którego podjęto decyzję o wymordowaniu polskich oficerów przetrzymywanych w obozach specjalnych w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie. 

Obu zbrodni również dokonano w stosunkowo niewielkim odstępie czasu. Ponadto według niektórych źródeł w okresie poprzedzającym Akcję AB oraz mord katyński (przełom pierwszego i drugiego kwartału 1940) nastąpiło wyraźne zacieśnienie współpracy na linii Gestapo-NKWD. Odbyły się bowiem wówczas dwustronne konferencje w Zakopanem i Krakowie, w trakcie których funkcjonariusze niemieckich i sowieckich służb specjalnych mieli rzekomo dokonać wymiany informacji i doświadczeń na temat zwalczania polskiego ruchu oporu. 

Czy obie akcje eksterminacyjne zostały uzgodnione i bezpośrednio skoordynowane przez Berlin i Moskwę? Twardych dowodów brak, ale co lezy jeszcze w archiwach sowieckich tego nie wiemy.

Post Historia Wczoraj i dziś.