7 czerwca 1945 roku Komendant Główny Narodowych Sił Zbrojnych Zygmunt Broniewski "Bogucki" w odpowiedzi na szalejący w zajętej przez Sowietów i ich komunistycznych pachołków Polsce terror wydał podległym sobie oddziałom "Instrukcję dla oddziałów leśnych" która określała, że głównym celem jest walka zbrojna o usunięcie „okupacji sowieckiej na ziemiach polskich”.

 

7 czerwca 1945 roku Komendant Główny Narodowych Sił Zbrojnych Zygmunt Broniewski "Bogucki" w odpowiedzi na szalejący w zajętej przez Sowietów i ich komunistycznych pachołków Polsce terror wydał podległym sobie oddziałom "Instrukcję dla oddziałów leśnych" która określała, że głównym celem jest walka zbrojna o usunięcie „okupacji sowieckiej na ziemiach polskich” oraz stworzenie w terenie ośrodków zbiorczych dla kadr oficerów i podoficerów do przyszłej mobilizacji. Dowódcom oddziałów partyzanckich nakazywano, aby nawiązywali kontakty z innymi organizacjami podziemnymi, gdyż główne cele wszystkich ugrupowań są wspólne. 

W jej treści polecał m.in. "rozbrajanie oddziałów milicji i UB, likwidowanie szczególnie niebezpiecznych agentów, zdobywanie funduszów i aprowizacji ze składów nowej administracji oraz informowanie terenu poprzez kolportaż podziemnej prasy".

Jednak wobec olbrzymiej przewagi wojsk sowieckich, tak frontowych jak i NKWD Zygmunt Broniewski jako dowódca Narodowych Sił Zbrojnych uznał, że dalsza walka w kraju z militarnego punktu widzenia nie ma sensu. Po powstaniu kontrolowanego w pełni przez komunistów Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej, 5 lipca 1945 roku zawiesił działalność podległych mu struktur i przedostał się na Zachód. Zameldował się (w mundurze majora kawalerii WP) u dowódcy 2. Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa, którego znał z walk lat 1919–1920 i zdał mu raport z działalności NSZ w kraju. 

Po przybyciu do Niemiec objął funkcję dowódcy ośrodka szkoleniowego kompanii wartowniczych, w skład których weszli byli żołnierze Brygady Świętokrzyskiej. Wkrótce jednak zrzekł się dowództwa, przygnębiony wiadomością o uwięzieniu żony przez funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. Wyjechał do południowej Francji, gdzie zamieszkał w Lauzerville, majątku administrowanym przez ppłk. Jana Kamieńskiego. 

Zmarł 23 czerwca 1949 roku załamany fałszywą wiadomością o śmierci żony i został pochowany na cmentarzu w Duran. Na jego grobie umieszczony został napis: „Le General Broniewski Zygmunt - Heros De Resistance Polonaise”.

Post Historia Wczoraj i dziś.