„[…] Z sztandarem w górę pójdziem w bój walcząc za jasną przyszłość Bo to jest nasz jedyny cel Wolność i Niezawisłość”. 9 czerwca 1922 r. w rodzinie Aleksandra i Marii, w przedwojennym polskim Grodnie (obecnie Białoruś) urodził się ppor. Leon Suchocki ps. „Lwiątko”.

 

„[…] Z sztandarem w górę pójdziem w bój

walcząc za jasną przyszłość

Bo to jest nasz jedyny cel

Wolność i Niezawisłość” – autor NN 

9 czerwca 1922 r. w rodzinie Aleksandra i Marii, w przedwojennym polskim Grodnie (obecnie Białoruś) urodził się ppor. Leon Suchocki ps. „Lwiątko”, naukę pobierał w rodzinnym mieście, w którym zastała go wojna. Mając 19 lat wstąpił do ZWZ a po scaleniu organizacji w AK walczył w strukturach Okręgu Białostockiego AK w Inspektoracie Grodzieńskim – Obwód nr 13 AK Grodno Prawy Niemen. Przeżył trzy okupacje: sowiecką po 17 września 1939 r., niemiecką i po raz kolejny rosyjską. Brał udział w licznych akcjach dywersyjnych a także w akcji „Burza”, aresztowany przez NKWD zdołał zbiec z grodzieńskiego więzienia. W pierwszych miesiącach 1945 r. oddział kilkudziesięcioosobowy AK o kryptonimie „Góra” (od pseudonimu dowódcy chor. Kazimierza Okulicza) przedostał się na polską stronę w okolicach Sokółki i połączył z oddziałem dowodzonym przez ppor. Stefana Ejsmonta ps. „Wir”. 

18 lutego 1945 r. komendant Białostockiego Obwodu AK powołał do życia nową organizację: Armię Krajową Obywatelską. Suchocki, jako młody ale doświadczony konspirator, został członkiem Kedywu AKO Sokółka, który przeprowadzał liczne akcje dywersyjne przeciw komunistom, pracę propagandową, likwidowanie posterunków MO i UB a także agentury sowieckiej w terenie. Na wiosnę 1946 r. „Lwiątko” otrzymał zadanie budowania siatki konspiracyjnej WiN na tzw. ziemiach odzyskanych, w Szczecinku. Po kilku miesiącach działalności konspiracyjnej musiał ewakuować się na Białostocczyznę. Został postrzelony przez MO podczas akcji rozklejania plakatów w Białymstoku. Leczenie trwało kilkanaście tygodni. W 1947 r. ujawnił się podczas tzw. II amnestii. Po licznych problemach ze znalezieniem pracy i coraz bardziej narastającej inwigilacji ze strony bezpieki, zdecydował się wraz z trójką innych żołnierzy na ewakuację z Polski do amerykańskiej strefy okupacyjnej w Niemczech. W wyniku niefortunnej akcji zostali aresztowani w Szczecinku Henryk Nowacki „Pszczółka”, Edward Sołonowicz oraz Suchocki, czwarty z konspiratorów Bolesław Mackiewicz zdołał zbiec. Przez cały okres PERL-u przebywał na emigracji w Szwecji. 

Leon Suchocki „Lwiątko”, po ciężkich torturach w areszcie śledczym szczecińskim WUBP, został skazany na karę śmierci. Mimo licznych wystąpień adwokata Zygmunta Różańskiego a także, o dziwo!, pozytywnej opinii sądu - mimo wydanego wyroku śmierci sąd przychylał się do zmiany wyroku na długoletnie więzienie. Po wniesieniu przez obrońcę rewizji wyroku, prokurator jednak doprowadził do podtrzymania kary śmierci, Bierut nie skorzystał z prawa łaski i podpisał wyrok 26 marca 1948 r.

Miał zaledwie 25 lat, gdy został na nim wykonany wyrok śmierci – ppor. Leon Suchocki ps. „Lwiątko” został zamordowany 7 kwietnia 1948 r. o godz. 5:30 w piwnicy szczecińskiego Więzienia Karno-Śledczego.

Staraniem przyjaciółki Leona, jego zwłoki zostały ekshumowane ze szczecińskiego cmentarza i zostały pochowane na Cmentarzu Farnym w Białymstoku. Fragment jednego z wierszy, zapisanego w notatniku przez Leona Suchockiego, znalezionym przez UB-ków. 

„Przez zmagań wieków mętnych w nas

szlachetny duch w ukryciu

O Polsce wolnej tylko śnić

to cel ich w młodym życiu

Polska podziemna silną jest

dąży do prawdy życia

Przysięgła zwalczać wrogów swych

otwarcie czy z ukrycia

Choć wszędzie prześladują nas

więzienia dla nas robią

Nie zmogą nigdy prawdy w nas

niech głowy sobie skrobią

Nie trzeba nam moskiewskich rad

ni komunistów wodzów

Prawdziwy Polak wejdzie w skład

w obronie swoich grodów […]” – ciąg dalszy w nagłówku.

PS. zdj. a/IPN, wiersz z publikacji IPN aut. Magdaleny Semczyszyn

Cześć i Chwała Bohaterom❗🇵🇱

Post Romuald Rzeszutek.