20 sierpnia 1959 roku Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 010/0rg nakazał rozformować do 30 grudnia 1959r. Dowództwo Wojskowego Korpusu Górniczego oraz ostatni 6 Wojskowy Batalion Górniczy, oddziały pracy niewolniczej, formowane z młodych ludzi zagrażających komunizmowi w PRL.
Formacja wojskowa służby zastępczej utworzona została 15 października 1949 roku. Rozkazem nr 008 marszałka Polski Konstantego Rokossowskiego, z dnia 1 lutego 1951 roku wprowadzono dokładne zasady wcielania do WBP.
Miało być ono prowadzone w ramach odbywania zasadniczej służby wojskowej. Jednak na podstawie specjalnej selekcji, prowadzonej także przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego oraz aktywistów i konfidentów partyjnych, nieprawomyślnych poborowych kierowano do pracy w kopalniach węgla kamiennego, kopalniach rud uranu a także do kamieniołomów. Ich życie dla władzy nie miało znaczenia.
Wielu młodych mężczyzn w latach 1949-1958 myśli, że karta powołania oznacza zasadniczą służbę w armii. Nie zobaczą jednak koszar, tylko obozowe baraki przy kopalniach. Na miejscu dowiedzą się, że zostali właśnie górnikami. Za odmowę fedrowania jest sąd wojskowy, obowiązuje przysięga wojskowa i regulamin Sił Zbrojnych; rozkazy trzeba wykonywać od razu i bez szemrania.
Wybrano właśnie ich, bo są elementem obciążonym politycznie, szkodnikami, ale władza daje im jeszcze jedną szansę. Mogą udowodnić swoją lojalność i przydatność dla państwa. Powinni być za to wdzięczni, więc do roboty.
⬇️
⬇️
https://historia-zabrza.pl/zdjecia-zolnierzy-gornikow-na-kopalni-mikulczyce-w-1951-r/
Zdj. Pomnik żołnierzy-górników na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, za Wikipedia, autor Robert Wielgórski (Barry Kent)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust