22 października 1939r. Na terenach polskich zagarniętych przez Związek Sowiecki, w atmosferze terroru i pod kontrolą NKWD, przeprowadzono „wybory” do Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainy. Dokonywano masowych aresztowań, obsadzano lokale wyborcze umundurowanymi funkcjonariuszami NKWD. Głosować można było jedynie na wyznaczonych z góry kandydatów, członków partii komunistycznej.

 

22 października 1939 roku na wschodnich ziemiach Rzeczypospolitej - zajętych wbrew prawu ręka w rękę z Hitlerem po 17 września 1939 roku - w atmosferze terroru NKWD oraz miejscowych komunistycznych bojówek odbyły się "wybory" do Zgromadzeń Ludowych zachodniej Ukrainy i Białorusi. 

W ten sposób Stalin sankcjonował swe zdobycze. Była to całkowicie sprzeczna z prawem międzynarodowym próba legitymizacji przez ZSRS aneksji terenów II Rzeczypospolitej.

II RP i ZSRS po 17 września 1939 r. znalazły się de facto w stanie wojny, a władze sowieckie wykorzystały okupację wojenną w celu trwałej zmiany porządku prawno-administracyjnego na zajętych przez siebie terenach Państwa Polskiego. 

Stanowiło to jawne złamanie przepisów prawa międzynarodowego, zawartych w konwencji haskiej z 1907, która w rozdziale 46 jasno określiła prawa władz okupacyjnych: 

"Z chwilą faktycznego przejścia władzy z rąk rządu legalnego do rąk okupanta, tenże poweźmie wszystkie będące w jego mocy środki, celem przywrócenia i zapewnienia, o ile to jest możliwe, porządku i życia społecznego, przestrzegając, z wyjątkiem bezwzględnych przeszkód, prawa obowiązujące w tym kraju".

Jeszcze w czasie wojny obronnej wkraczające do Polski oddziały Armii Czerwonej powoływały na zajętych przez siebie ziemiach polskich tymczasowe zarządy obwodowe, pokrywające się z granicami przedwojennych polskich województw. W ich skład wchodzili przedstawiciele armii, funkcjonariusze NKWD, przedstawiciele robotników i reprezentanci lewicowej inteligencji. Tymczasowe zarządy niższego szczebla miały za zadanie sformować gwardię robotniczą, w gminach utworzyć komitety włościańskie w celu odebrania ziemi obszarniczej i przekazania jej chłopom małorolnym.

Wkrótce utworzono sieć administracji sowieckiej, opartej o rady rejonowe i komitety partyjne wszystkich szczebli. Aparat NKWD przejął też uprawnienia zarządu wojskowego.

Po zawarciu 28 września 1939 traktatu sowiecko-niemieckiego o granicach i przyjaźni, który wyznaczał jako granicę obu okupacji linię Bugu, Biuro Polityczne KC WKP(b) podjęło 1 października 1939 r. decyzję o zwołaniu zgromadzeń ludowych – ukraińskiego we Lwowie i białoruskiego w Białymstoku, które miały uchwalić prośbę o wcielenie tych terytoriów do ZSRS. 

W wersji pierwotnej istniał też plan utworzenia Polskiego Zgromadzenia Ludowego, zarzucony jednak, gdyż Lubelszczyzna i wschodnie Mazowsze, które w myśl postanowień pierwszego paktu Ribbentrop–Mołotow miały przypaść Związkowi Sowieckiemu, po 28 września należały do okupacji niemieckiej (z wyjątkiem historycznie mazowieckiej, dawnej ziemi łomżyńskiej z Łomżą i Zambrowem, które znalazły się w granicach Zachodniej Białorusi).

7 października 1939 rozpoczęła się kampania wyborcza, która w realiach państwa totalitarnego była tylko drwiną z demokracji. Przebiegała pod hasłem konfiskaty ziemi obszarniczej, fabryk, banków oraz przyłączenia tych obszarów do ZSRS. Sama kampania przebiegała w atmosferze nasilającego się terroru, masowych aresztowań, obsadzania lokali wyborczych umundurowanymi funkcjonariuszami NKWD. Głosować można było jedynie na wyznaczonych z góry kandydatów, członków partii komunistycznej.

Sfałszowane wyniki wyborów pokazują skuteczność aparatu stalinowskiego – według oficjalnych danych na Zachodniej Ukrainie wzięło w nich udział 92,83% uprawnionych, zaś na Zachodniej Białorusi aż 96,7%. Na kandydatów promowanych przez władze paść miało ponad 90% głosów.

W niektórych okręgach (w 11 na Ukrainie i 2 na Białorusi) kandydaci byli jednak na tyle niepopularni, że trzeba było dokonać powtórki głosowania – żaden z nich nie uzyskał ponad połowy poparcia. Wyłonieni w ten sposób deputowani weszli do Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Ukrainy, które obradowało we Lwowie od 26 do 28 października 1939, oraz do Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Białorusi, zwołanego w Białymstoku w dniach 28–30 października.

Oba te organy uchwaliły ustanowienie władzy sowieckiej na okupowanych obszarach, sprawowanej przez rady delegatów. Następnie zwrócono się z prośbą do Rady Najwyższej ZSRS o włączenie tych ziem do siostrzanych republik Ukraińskiej i Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Proklamowano konfiskatę bez wykupu ziem, budynków i inwentarza należących do obszarników, kościołów oraz urzędników państwowych i przekazanie ich w użytkowanie chłopom małorolnym i bezrolnym. Znacjonalizowano banki i większe zakłady przemysłowe. Ustanowiono dzień 17 września ogólnonarodowym świętem. 

Prezydium Rady Najwyższej ZSRS włączyło Zachodnią Ukrainę do USRR 1 listopada 1939, a Zachodnią Białoruś do BSRR 2 listopada 1939. Dekretem Prezydium rady Najwyższej BSRR w Mińsku z dnia 14 listopada 1939 włączono w skład BSRR województwo białostockie i województwo nowogródzkie. 15 listopada Prezydium USRR w Kijowie podjęło uchwałę o włączeniu Wołynia i Małopolski Wschodniej do USRR.

29 listopada 1939 Prezydium Rady Najwyższej ZSRS przyjęło dekret, w myśl którego obywatele polscy zamieszkujący zachodnie obwody Ukrainy i Białorusi automatycznie stawali się obywatelami Związku Sowieckiego.

Wprowadzono także przymus posiadania paszportów wewnętrznych ZSRS przez obywateli II RP, którzy w wyniku wojny znaleźli się na tych terenach. Akcja rejestracyjna z tym związana była podstawą do późniejszych policyjnych represji NKWD (w tym masowych wywózek z roku 1940).

Dla Polaków, którzy z dnia na dzień stawali się "ludźmi sowieckimi" zaczął się czas terroru i śmierci...  

Powyższe akty prawne, sprzeczne z ratyfikowaną przez Rosję Konwencją haską IV (1907), były nieważne w świetle prawa międzynarodowego i nie były uznawane zarówno przez Rząd RP na uchodźstwie, jak i państwa sojusznicze wobec Polski, a także państwa trzecie (neutralne) przez cały czas trwania II wojny światowej. Niemniej od czerwca 1941 ZSRS konsekwentnie powoływał się wobec Wielkiej Brytanii i USA na fakt przeprowadzenia „wyborów” jako plebiscytu ludności zamieszkałej tereny Polski okupowane od agresji ZSRS na Polskę na rzecz przynależności tych terenów do ZSRS, co zresztą skutecznie wyegzekwował w Jałcie...

Polska straciła ponad 180 tys. km² swego terytorium, które zgodnie z prawem nadal powinno stanowić część Polski. 

Post Historia Wczoraj i dziś. 

Na fot.: Lokal wyborczy 1939 r. na zajętych terenach wschodniej Polski. Sowiecka agitacja na Wschodzie ll RP.

#Polishholokaust #WW2 #WorldWarTwo #sowieckieZbrodnie #NKWD #SovietInvasion #ArmiaCzerwona #komunizm #NewerForget #RedArmy #JewishNKWD #Stalin #Beria #Katyń #17września1939 #swołocz #Rosja #светскиесволочи #ПамятаємоПравду #Нацисты #Россия #краснаяармия #Нквд