6 października 1944 w Chełmie zmarł ZBIGNIEW ADAM TWARDY – porucznik artylerii Armii Krajowej, cichociemny.

6 października 1944 w Chełmie zmarł ZBIGNIEW ADAM TWARDY – porucznik artylerii Armii Krajowej, cichociemny.

Urodził się 25 maja w Borysławiu. W 1939 roku zdał maturę w gimnazjum w Drohobyczu oraz egzamin na Wydział Prawa na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Przed II wojną światową ochotniczo zgłosił się do wojska i od 22 sierpnia do 11 września 1939 pełnił funkcję obserwatora na posterunku wojskowym w Drohobyczu.

15 marca 1940 przekroczył granicę węgierską we wsi Latirka, skąd już legalnie wyjechał do Francji i w końcu kwietnia przybył do Modane. W trakcie kampanii francuskiej został przydzielony do 3 Pułku Artylerii Ciężkiej jako kanonier. 

Po kapitulacji Francji samodzielnie przedostał się do Saint-Nazaire, do Wielkiej Brytanii przybył 23 czerwca 1940. Od lipca 1940 służył jako bombardier w I dywizjonie artylerii lekkiej (1 Brygada Strzelców). Od lipca do grudnia 1941r. uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii w Coupar Angus.

Zgłosiwszy się do służby w kraju, został skierowany na szkolenie konspiracyjne ze specjalnością dywersji (tzw. kurs cichociemnych), po czym przeszedł do dyspozycji Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza. 

Zaprzysiężony w Audley End 24 sierpnia 1942. Został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem od 24 marca 1943.

W nocy z 24/25 marca 1943 (operacja „Cellar”, ekipa 28) odbył skok na placówkę odbiorczą „Smok”, położoną 23 kilometrów na południowy zachód od Siedlec. Po aklimatyzacji w kwietniu 1943 skierowany na teren Okręgu Wołyń AK. Do Kowla przybył na początku lipca 1943 i początkowo pełnił funkcję oficera organizacyjnego w Inspektoracie Rejonowym Kowel, adiutanta komendanta Obwodu Kowel – Miasto. 

W styczniu 1944 roku mianowany został dowódcą oddziału konspiracyjnego „Błyskawica” (Kowel) oraz oddziałów samoobrony Zielonej, Zasmyk i Dąbrowy. Później przyjął on nazwę III baonu 50pp 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK ("Zgrupowanie Gromada"). Dowództwo oddziału stacjonowało wówczas w Kupiczowie. Liczył on około 400 żołnierzy. 

W nocy z 29/30 stycznia 1944 brał udział wraz z oddziałami partyzanckimi cc „Sokoła” (por. Michał Fijałka), „Jastrzębia” (por. Władysław Czermiński), cc „Siwego” (kpt. Piotr Szewczyk) i „Łuny” w akcji przeciw Ukraińcom we wsi Babie pod Szczurzynem. 2 lutego 1944 w ataku na wieś Budyszcze, w której stały silne oddziały UPA.

5 marca 1944 roku społeczeństwo miasta Kowla w Świniarzynie wręczyło mu proporzec dla batalionu, później wraz z grupą oficerów sztabowych przyjął defiladę baonu. 

W ramach 27 Wołyńskiej DP AK wziął udział w walkach, m.in. w nocy z 8/9 marca, razem z oddziałami „Jastrzębia” , cc „Siwego” i „Jurka” (ppor. Stanisław Kurzydłowski – Konarski), zlikwidował niemiecką załogę (30 ludzi) na stacji kolejowej Hołoby pod Kowlem. 

Ranny w rękę 29 lutego pod Oździatyczami, dalej dowodził baonem. 10 kwietnia 1944 powtórnie ranny, tym razem ciężko (strzaskane kości lewej nogi powyżej kolana) pod Stawkami. Przewieziony do szpitala polowego w Lasach Mosurskich.

23 kwietnia zabrany przez Węgrów (w służbie niemieckiej, ale sprzyjających Polakom). Przewieziony 3 maja do obozu jeńców sowieckich w Okszowie koło Chełma (Stalag 319), skąd został wykupiony przez PCK. Następnie leczony był w chełmskim szpitalu miejskim przy ul Lwowskiej, gdzie opiekę nad nim sprawował dr Stanisław Radwański z Maciejowa. 

Nie wyraził zgody na amputację nogi dotkniętej gangreną i zmarł 6 października 1944 w Chełmie.

Pochowany na cmentarzu miejskim przy ulicy Lwowskiej w Chełmie.

Wieczna Chwała Polskiemu Bohaterowi !!!

Post Historia Wczoraj i dziś. 

Na fot.: Porucznik Zbigniew Twardy ps. "Trzask" - cichociemny, służył w 50 Pułku Piechoty 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.

                                          ⬇️

https://www.polskieradio.pl/287/5715/Artykul/1702648,Twardy-Zbigniew-Adam