14 listopada 1948 roku Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał na karę śmierci Edmunda Tudruja ps "Mundek" (zdjęcie) żołnierza Armii Krajowej, członka Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, byłego więźnia łagru NKWD w Borowiczach koło Moskwy, dowódcy działającego w okolicach Lubartowa piętnastoosobowego oddziału Kazimierza Woźniaka (ps. „Szatan”).

 

14 listopada 1948 roku Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał na karę śmierci Edmunda Tudruja ps "Mundek" (zdjęcie) żołnierza Armii Krajowej, członka Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, byłego więźnia łagru NKWD w Borowiczach koło Moskwy, dowódcy działającego w okolicach Lubartowa piętnastoosobowego oddziału Kazimierza Woźniaka (ps. „Szatan”). Od roku 1947, kiedy nie skorzystał z możliwości ujawnienia się był poszukiwany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, w których ręce wpadł w Nysie. We wrześniu 1947 roku został osadzony w areszcie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na warszawskim Mokotowie. 

W skład orzekających o karze śmierci wchodzili: major Józef Badecki, kapitan Józef Kantecki i kapral Ryszard Wasilewski. Wyrok podtrzymał Najwyższy Sąd Wojskowy w składzie: pułkownik Józef Dziowe, podpułkownik Alfred Janowski i pułkownik Józef Warecki, a Bolesław Bierut decyzją 28 lutego 1949 nie skorzystał z prawa łaski. Porucznik Edmund Tudruj został stracony 7 marca 1949 r. razem z sześcioma towarzyszami walki: majorem Hieronimem Dekutowskim, Romanem Grońskim, Stanisławem Łukasikiem, Jerzym Miatkowskim, Tadeuszem Pelakiem i Arkadiuszem Wasilewskim w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

Post Historia Polski Dzień Po Dniu 

#Polishholokaust #komunizm #KomunistyczneZbrodnie #NeverAgain #WeRememberTheFact #MBP #ŻydowskiAparatBezpieczeństwa #MorercyPolaków #PolskaNiePolin #Jewishmurdered #NewerForget #UB #SB #MO