4 listopada 2005 r. w grobowcu rodziny Muśnickich na cmentarzu w Lusowie z honorami wojskowymi złożono czaszkę Janiny Lewandowskiej, ppor. Sił Powietrznych WP. Była ona jedyną kobietą zabitą strzałem w tył głowy w lesie koło Katynia.

 4 listopada 2005 r. w grobowcu rodziny Muśnickich na cmentarzu w Lusowie z honorami wojskowymi złożono czaszkę Janiny Lewandowskiej, ppor. Sił Powietrznych WP. Była ona jedyną kobietą zabitą strzałem w tył głowy w lesie koło Katynia.

Urodziła się w Charkowie na terenie dzisiejszej Ukrainy. Córka dowódcy powstania wielkopolskiego gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego, po powrocie do Polski zamieszkała wraz z rodziną w podpoznańskim Lusowie. W Wielkopolsce zrezygnowała z planów poświęcenia się karierze śpiewaczki i oddała się nowej pasji – lotnictwu. Należała do Aeroklubu Poznańskiego. 

22-letnia Janina w 1930 r. wykonała, jako pierwsza kobieta w Europie, skok spadochronowy z wysokości 5000 metrów. Ukończyła prestiżową Wyższą Szkołę Pilotażu oraz kursy w zakresie radiotelegrafii. Na jednym z pokazów szybowcowych w Tęgoborzy poznała przyszłego męża, instruktora lotniczego Mieczysława Lewandowskiego. Wzięli ślub w czerwcu 1939 r. Cieszyli się sobą niewiele ponad 50 dni. Podczas zawieruchy wojennej para została rozdzielona. Mieczysław uciekł z niewoli niemieckiej i wstąpił do Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Po zakończeniu konfliktu wiele lat spędził na szukaniu żony.

Janina walczyła jako pilot w wojnie obronnej. Najprawdopodobniej 22 września 1939 r. w rejonie Husiatyna dostała się do niewoli sowieckiej. Do listopada przetrzymywana była w obozie w Ostaszkowie, a następnie w Kozielsku. Wraz z innymi jeńcami dzielnie znosiła wszystkie trudy niedoli. Uczestniczyła w tajnym życiu religijnym obozu, m.in. wypiekając opłatki hostii, za co była poddawana rewizjom przez władze obozowe). W czasie przesłuchań, podobnie jak część oficerów, zmieniła w zeznaniach swoje dane – podając, że urodziła się w 1914 oraz nieprawdziwe imię ojca, Marian. Z takimi danymi figuruje na liście wywozowej nr 0401, pod pozycją 53 (akta nr 1469 ujawnione w 1991). Transport wyruszył ok. 20 kwietnia 1940. 

Zginęła dwa dni później 22 Kwietnia w swoje 32 urodziny, została zamordowana w lesie katyńskim, przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 194 0.

W 1943 r. Niemcy odnaleźli jej szczątki, ale nie podali tego do wiadomości publicznej. Jej czaszka (za sprawą prof. Gerharda Buhtza, który był członkiem ekipy ekshumującej) trafiła do Zakładu Medycyny Sądowej we Wrocławiu (Breslau). Dwa lata później zaopiekował się nią prof. Bolesław Popielski. Przez wiele lat ukrywał ją przed komunistycznymi służbami, aby wyjawić prawdę współpracownikom przed śmiercią w 1997 r. W 2005 r. szczątki Janiny zostały zidentyfikowane dzięki zastosowaniu tzw. metody superprojekcji.

Na zdjęciu Janina Lewandowska. Wikimedia commons

#Polishholokaust #WW2 #WorldWarTwo #sowieckieZbrodnie #NKWD #SovietInvasion #ArmiaCzerwona #komunizm #NewerForget #RedArmy #JewishNKWD #Stalin #Beria #Katyń #Ostaszków #Miednoje #Kozielsk #Starobielsk #ZbrodniaKatyńska #Charków #laskatyński #Bykownia #GolgotaWschodu #ПамятаємоПравду #17września1939 #Нацисты #Россия #краснаяармия #Нквд #светскиесволочи