Datowany na 20 grudnia 1946 roku fragment zeznania prokuratorskiego polskiej farmaceutki Jadwigi Dzido, więźniarki niemieckiego obozu Ravensbrück, ofiary niemieckich eksperymentów pseudomedycznych.

 

Datowany na 20 grudnia 1946 roku fragment zeznania prokuratorskiego polskiej farmaceutki Jadwigi Dzido, więźniarki niemieckiego obozu Ravensbrück, ofiary niemieckich eksperymentów pseudomedycznych.

"W 1942 roku w obozie panował głód i strach. Niemcy byli u szczytu potęgi. Na twarzy każdej esesmani można było dostrzec wyraz dumy i pogardy. Codzienne wpajano nam, że jesteśmy nikim, tylko numerami, że musimy zapomnieć, że jesteśmy ludzkimi istotami, że nikt już o nas nie pamięta, że nigdy nie wrócimy do naszego kraju, że jesteśmy niewolnicami i że mamy tylko pracować. Nie wolno nam się śmiać, płakać ani się modlić. Nie wolno nam się modlić, gdy nas biją. Straciłam nadzieję, że kiedykolwiek wrócę do ojczyzny".

Post Historia Polski Dzień Po Dniu

#Polishholokaust #GermanDeathCamps #StratyWojenne #NiemieckieZbrodnie #DeutscheVerbrechen #GermanCrimes #WW2 #WorldWarTwo #ReparationsForPoland #MadeInGermany #ToMyjesteśmyPamięcią #EuropeanUnion #Werhmacht #SS #derDeutschenKultur #KLRavensbrück #Ravensbrueck