Na dobre i na złe u boku „Łupaszki”❗
🔹 Dorastała w polskim środowisku na Kresach Wschodnich II RP, z którym od początku się identyfikowała i dobrze się w nim czuła. Szkołę powszechną ukończyła u Nazaretanek, egzaminy do gimnazjum w Nowogródku zdała w 1930 roku, wstąpiła wówczas do Związku Harcerstwa Polskiego, w swojej drużynie pełniła zadania zastępowej.
👤 𝐋𝐢𝐝𝐢𝐚 𝐋𝐰𝐨𝐰-𝐄𝐛𝐞𝐫𝐥𝐞 𝐩𝐬. „𝐋𝐚𝐥𝐚” - urodziła się 14 listopada 1920 roku we wsi Płosie pod Moskwą. Jej rodzice byli Rosjanami. 🇵🇱 Polska stała się dla nich drugą ojczyzną. Z pierwszej musieli uciekać przed rewolucją komunistyczną. W II Rzeczypospolitej narodowość dla Lidii nie była obciążeniem.
W 1939 roku rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Do 1943 pracowała jako nauczycielka w szkołach białoruskich, gdzie uczyła języka rosyjskiego.
⚔ Latem 1943 roku wstąpiła do oddziału partyzanckiego Armii Krajowej dowodzonego przez ppor. Antoniego Burzyńskiego ps. „Kmicic”. Oddział, który kilka dni wcześniej celebrował wraz z Polakami Święto Żołnierza, w sierpniu rozbiła partyzantka sowiecka. Osiemdziesięciu kolegów rozstrzelano w pobliskim lesie. Lidii, w trakcie przesłuchania mjr NKWD Jonas Wildżunas, ps. “Ber”, zaproponował przejście do oddziału sowieckiego. Dziewczyna odmówiła i niedługo później udało jej się dołączyć do V Brygady Wileńskiej AK mjr. Zygmunta Szendzielarza ps. „Łupaszka”.
🩹 Jako sanitariuszka brała udział w wielu bitwach brygady z Niemcami, a później ze zgrupowaniami partyzantki sowieckiej. W jednym ze starć, kiedy przez otwarty teren biegła z amunicją dla ostrzeliwującego się “Łupaszki”, została ranna w rękę. Za postawę w walce, lojalność i oddanie była kilkukrotnie awansowana, w styczniu 1944 roku pierwszy awans na st. strzelca, a we wrześniu 1945 roku do rangi podporucznika. Wspólne wojenne losy połączyły Lidię Lwow i Zygmunta Szendzielarza w zażyłym uczuciu. Po śmierci żony Szendzielarza w lutym 1945 roku Lidia została towarzyszką jego życia. Po wojnie prowadzili nadal walkę z okupującymi Polskę Sowietami, byli jednymi z najbardziej ściganych przez komunistów żołnierzy podziemia antykomunistycznego.
👥 Lidia z Zygmuntem Szendzielarzem spędziła osiem najtrudniejszych lat. 30 czerwca 1948 funkcjonariusze MBP aresztowali mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę”. Legendarny partyzant, postrach komunistów, ukrywał się od miesięcy wraz z narzeczoną Lidią Lwow na Podhalu, m.in. w Zakopanem, Jordanowie i Chabówce. W zasadzkę UB oboje wpadli przebywając w Osielcu koło Makowa Podhalańskiego.
W październiku 1950 roku rozpoczął się ich proces. Na ławie oskarżonych zasiadło łącznie sześć osób. Proces miał charakter pokazowy i był transmitowany przez radio. Na mocy wyroku wydanego już w dniu 2 listopada 1950 r. wszyscy mężczyźni zostali skazani na wielokrotne kary śmierci, a kobiety, w tym Lidia, otrzymały kary dożywotniego więzienia.
☀ W listopadzie 1956 roku Lidia, na mocy amnestii, wyszła z więzienia. Miała wówczas 36 lat i zaczynała nowe życie. Wkrótce później rozpoczęła studia archeologiczne w Warszawie. Na uczelni poznała swego przyszłego męża, z którym w 1961 roku wzięła ślub. Kilka lat później urodziła im się córka, Justyna. Po studiach Lidia pracowała w oddziale archeologicznym Komisji Badań Dawnej Warszawy, a następnie w Muzeum Warszawy.
🎖 Lidia Lwow-Eberle od wielu lat zaangażowana była w działalność Światowego Związeku Żołnierzy Armii Krajowej. W 2006 roku została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymała także awans oficerski do stopnia pułkownika Wojska Polskiego.
Lidia Lwow-Eberle jest bez wątpienia symbolem niezwykłego pokolenia, które nie pytało, dlaczego ma walczyć o niepodległość Polski, lecz po prostu o nią walczyło❗
Znowu są razem... "Lala" i "Łupaszka"...
🗞Czytaj więcej: Piotr Niwiński, "Lidia Lwow-Eberle"⤵
Cześć Jej Pamięci!
Post IPN
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust