6 stycznia 1940r.w Poznaniu został zamordowany przez Niemców Stanisław Pawłowski – polski geograf, rektor Uniwersytetu Poznańskiego, członek PAU.

 

6 stycznia 1940r.w Poznaniu został zamordowany przez Niemców Stanisław Pawłowski – polski geograf, rektor Uniwersytetu Poznańskiego, członek PAU.

Urodził się 16 marca 1882 roku w Dębowcu koło Jasła w okupowanej przez Austrię Małopolsce, był synem Józefa, który większą część życia spędzał w podróżach, i Apolonii z Watulewiczów. W wieku 13 lat stracił matkę.

Od 1894 uczęszczał do Gimnazjum im. arcyksiężnej Elżbiety w Samborze, następnie do gimnazjum w Jaśle, gdzie w roku 1902 złożył egzamin dojrzałości. Studia uniwersyteckie w zakresie geografii, geologii i meteorologii odbywał początkowo na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uczęszczał m.in. na wykłady Albrechta Pencka, a następnie na Uniwersytecie we Lwowie, gdzie słuchał wykładów Antoniego Rehmana i młodego wówczas docenta Eugeniusza Romera, a także wybitnego historyka Bronisława Dembińskiego.

Po ukończeniu studiów pracował początkowo w szkole średniej we Lwowie. Zajmował się geografią fizyczną i ekonomiczną. Jako pierwszy opracował rzeźbę polskiego wybrzeża, twórca geografii krajobrazowej.

Pracę doktorską obronił w 1910, a w 1913 złożył rozprawę habilitacyjną pt. "Zlodzenie górnej Wisły, górnego Dniestru oraz ich dopływów". Tytuł profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Lwowskim uzyskał w 1918.

Od 1 kwietnia 1919 Profesor Uniwersytetu Poznańskiego, był organizatorem Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Poznańskiego. Tu opracowano 'Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej", wydany w wersjach polskiej, francuskiej i angielskiej.

22 stycznia 1920 po przemianowaniu Towarzystwa Krajoznawczego na oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, stanął na jego czele.

W 1923 założył Zrzeszenie Polskich Nauczycieli Geografii i przewodniczył jego dzielności do roku 1939. W 1925 zorganizował Ogólnokrajowe Towarzystwo geograficzne. Był wieloletnim redaktorem wielu czasopism geograficznych.

Z jego inicjatywy w 1928 roku powstało w Poznaniu Towarzystwo Geograficzne.

W 1932 wybrany rektorem Uniwersytetu Poznańskiego, jednak z powodu napięć na tle politycznym złożył nieprzyjętą przez senat UP rezygnację. Ponownego wyboru na urząd rektora w 1933 nie przyjął.

Od 1936 członek Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1938 wiceprezydent Międzynarodowej Unii Geograficznej. wybrany w uznaniu olbrzymiego dorobku naukowego w dziedzinie geografii, na Międzynarodowym Kongresie Geograficznym w Amsterdamie.

Był odznaczony m. in.: Złotym Krzyżem Zasługi (1938), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą bułgarskiego Orderu Zasługi Cywilnej (1936), jugosłowiańskim Orderem Św. Sawy, Orderem Komandorskim holenderskiego dworu królewskiego Oranje-Nassau (1938), a pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1957).

Żonaty z Ewą Pawłowską (z d. Kamińską). Mieli córkę Wandę i syna Przemysława, którzy zginęli w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz.

14 października 1939 został aresztowany przez gestapo i osadzony w więzieniu na ul. Młyńskiej w Poznaniu, skąd 2 grudnia przewieziono go do Fortu VII. 

Tutaj został rozstrzelany przez oprawców niemickich 6 stycznia 1940, a jego prochy pochowano prawdopodobnie w mogiłach zbiorowych na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego w leśnictwie Wypalanki, oddział 188.

W akcie zgonu profesora Pawłowskiego jako przyczynę zgonu podano zastrzelenie przy próbie ucieczki, była to próba zatuszowania faktu bestialskiego zamordowania...

Post Historia Wczoraj i dziś. 

Cześć Jego Pamięci!!!

#Polishholokaust #GermanDeathCamps #StratyWojenne #NiemieckieZbrodnie #DeutscheVerbrechen #GermanCrimes #WW2 #WorldWarTwo #ReparationsForPoland #MadeInGermany #ToMyjesteśmyPamięcią #EuropeanUnion #Werhmacht #SS #derDeutschenKultur #Poznań #FortVII