20 marca 1938 roku oblatano samolot PZL.44 "Wicher".

 20 marca 1938 roku oblatano samolot PZL.44 "Wicher".

Był to prototyp polskiego samolotu pasażerskiego konstrukcji inżyniera Wsiewołoda Jakimiuka, opracowany i wyprodukowany w Państwowych Zakładach Lotniczych w roku 1938 r.

Samolot opracowano na zamówienie polskiego Ministerstwa Komunikacji dla potrzeb Polskich Linii Lotniczych PLL LOT. Projekt opracował inżynier Wsiewołod Jakimiuk (konstruktor między innymi PZL P-11c i PZL P-24), a samolot otrzymał oznaczenie PZL.44 "Wicher". Wzorowany był na nowoczesnych, zagranicznych konstrukcjach, głównie Douglas DC-2, przy projekcie wykorzystano także doświadczenia uzyskane przy budowie bombowca PZL-37 Łoś.

Całkowicie metalowy (duralowy) dolnopłat. Podwozie samolotu klasyczne, chowane z kółkiem ogonowym. Kabina mieściła 14 pasażerów i 4 członków załogi. Napęd to dwa silniki gwiazdowe Wright Cyclone GR-1820 G2 o mocy 1000 KM każdy. 

Pierwszy raz prototyp PZL.44 wzbił się w powietrze 20 marca 1938 roku (pilot Bolesław Orliński), a cały cykl prób przeprowadzany w ITL został zakończony w październiku tego samego roku. Po zakończeniu prób samolot na początku listopada poleciał do Paryża, gdzie miał miejsce Salon Aeronautyczny. Pod koniec roku 1938 samolot został przekazany do PLL LOT, by tam przejść próby eksploatacyjne (ze znakami SP-BPJ). Testy te trwały do kwietnia roku 1939, a maszyna była wykorzystywana do lotów na liniach krajowych.

Prototyp PZL.44 był próbnie eksploatowany przez PLL LOT od grudnia 1938 r. Po wybuchu II wojny światowej, został ewakuowany 1 września 1939 do Lwowa. Uszkodził jednak tam podwozie i został pozostawiony na lotnisku w Skniłowie, po czym zdobyty przez wojska sowieckie. Po wyremontowaniu, miano przeprowadzać jego próby w Moskwie (publikacje rosyjskie jednak tego nie potwierdzają).

Post Historia Wczoraj i dziś.