Autorką powyższego cytatu jest urodzona 19 października 1914 roku Żytomierzu doktor Aglajda Brudkowska (zdjęcie) lekarka rewiru szpitalnego niemieckiego obozu koncentracyjnego w Majdanku:,, Po paru dniach pobytu w obozie (…) zostałam zwerbowana przez personel szpitala obozowego do pracy w moim zawodzie. Praca ta niewiele miała wspólnego z zawodem lekarza. Straszne warunki higieniczne, brak leków i środków opatrunkowych...

 

"Po paru dniach pobytu w obozie (…) zostałam zwerbowana przez personel szpitala obozowego do pracy w moim zawodzie. Praca ta niewiele miała wspólnego z zawodem lekarza. Straszne warunki higieniczne, brak leków i środków opatrunkowych sprowadzały nasze możliwości lecznicze do zapewnienia chorym względnego spokoju, względnego ciepła i możliwości leżenia zamiast stania godzinami na apelach i wykonywania pracy ponad siły. To było dużo. Dawało poza tym szansę na opiekowanie się – chociaż okresowo – ludźmi starymi, mniej wytrzymałymi oraz małolatkami. Dziewczęta piętnasto- i szesnastoletnie zatrudniłyśmy w szpitalu w charakterze pielęgniarek. Wykonywały tę pracę z całym zapałem i poświęceniem."

Autorką powyższego cytatu jest urodzona 19 października 1914 roku Żytomierzu doktor Aglajda Brudkowska (zdjęcie) lekarka rewiru szpitalnego niemieckiego obozu koncentracyjnego w Majdanku.

Była absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego. Praktykę lekarską rozpoczęła w 1940 roku. Początkowo pracowała w Warszawie, a następnie w Lublinie. Po likwidacji lubelskiego szpitala PCK przeniosła się do Rzeczycy Ziemiańskiej, gdzie po pewnym czasie została aresztowana przez Gestapo pod zarzutem prowadzenia działalności konspiracyjnej. Została osadzona w lubelskim zamku, a następnie w maju 1943 roku przewieziona do obozu w Majdanku. W kwietniu 1944 roku trafiła do KL Auschwitz, gdzie również pełniła funkcję lekarki w bloku obozowym dla kobiet nr 24 w Birkenau. Cały czas starała się opiekować najmłodszymi więźniarkami. W styczniu 1945 roku została ewakuowana do obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrück, gdzie była więziona kolejne 4 miesiące.

Tak wspominała ją jedna z więźniarek:

"Osobą, ku której z pełną ufnością zwracali się wszyscy, była zawsze opanowana, cicha, pełna jakiegoś wewnętrznego spokoju, dr Ada Brudkowska. Od momentu przybycia do obozu w kwietniu 1943 roku pociągnęła ku sobie serca więźniarek w baraku, w którym się zatrzymała. Przeszedłszy na rewir, poczęła z pełnym oddaniem pełnić swe obowiązki, zawsze chętna do usług, umiejętnie kojąca cierpienia."

Po wojnie została zastępcą kierownika Działu Sanitarno Opiekuńczego Okręgu Lubelskiego Polskiego Czerwonego Krzyża. W roku 1948 została asystentką w II Klinice Chorób Wewnętrznych UMCS w Lublinie. Pracę doktorską na temat leukergii w poszczególnych jednostkach chorobowych obroniła w 1951 roku na Akademii Lekarskiej w Lublinie. 

Prowadziła także Poradnię Przeciwreumatyczną przy Miejskim Ośrodku 

Zdrowia w Lublinie przy ulicy Górnej 4. Równocześnie od 1947 roku była członkiem zarządu okręgowego Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych.

Zmarła 14 listopada 1983 roku w Puławach. 

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Zwycięstwa i Wolności, odznaką „Za 

zasługi dla Puław”, Odznaką Honorową PCK, odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”, i Medalem „30-lecia Polski Ludowej”.

/Boguś Historia Polski Dzień Po Dniu

#Polishholokaust #GermanDeathCamps #StratyWojenne #NiemieckieZbrodnie #DeutscheVerbrechen #GermanCrimes #WW2 #WorldWarTwo #ReparationsForPoland #MadeInGermany #ToMyjesteśmyPamięcią #EuropeanUnion #Werhmacht #SS #derDeutschenKultur #Majdanek #KLAuschwitz