"Ciężka, ach, jakże ciężka cierniowa korona... Jej ból szarpiący skronie, Warszawo ty znasz!" 1 lutego 1945 – W Zakopanem zmarła Teresa Bogusławska, ps. "Tereska" (ur. 13 lipca 1929 w Warszawie), harcerka, najmłodsza poetka walczącej Warszawy.

 

...Teresa to jeden z tych brylantów, którymi strzelaliśmy do wroga (określenie prof. Stanisława Pigonia)...

1 lutego 1945 – W Zakopanem zmarła Teresa Bogusławska, ps. "Tereska" (ur. 13 lipca 1929 w Warszawie), harcerka, najmłodsza poetka walczącej Warszawy. 

Podczas okupacji hitlerowskiej uczyła się na tajnych kompletach w warszawskim Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zyberk. W 1941 wstąpiła do konspiracji – należała do 6. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Szarych Szeregów. Brała udział w małosabotażowych akcjach. Złapana przez szpicla gestapo, podczas naklejania haseł antyhitlerowskich 23 II 1944, została osadzona w więzieniu na Pawiaku i na Szucha, i tam torturowana na przesłuchaniach. Nie zdradziła nikogo. 

Zwolniona 14 III, na skutek specjalnej interwencji dr Deżyny, z nakazem co dwutygodniowego meldowania się na gestapo. Była już wtedy chora na gruźlicę. Do lipca leczyła się w otwockim sanatorium. Wkrótce chciała wrócić do Warszawy. 

Podczas powstania warszawskiego szyła mundury i opaski powstańcze. Tworzyła także ryngrafy z wizerunkiem Matki Boskiej. Po kapitulacji powstania przebywała w szpitalu w Tworkach, później znalazła się w Zakopanem. Mimo ogromnych wysiłków matki oraz wuja, którzy byli lekarzami, nie udało się uratować Teresy. Zmarła na gruźlicze zapalenie opon mózgowych. Miała 16 lat. 

Spoczywa w kwaterze 26. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Na krzyżu umieszczono na jej prośbę koronę cierniową oraz dwie strofki wiersza poświęconego Chrystusowi ze świętojańskiej katedry:

"Ciężka, ach, jakże ciężka cierniowa korona... 

Jej ból szarpiący skronie, Warszawo ty znasz!"

Pisała liryki o urokach zimy i lata, piosenki żołnierskie i utwory o egzekucjach na warszawskich ulicach, z których – jak w jednym z tych wierszy – krew ściera Matka Boska. Teresa to jeden z tych brylantów, którymi strzelaliśmy do wroga (określenie prof. Stanisława Pigonia).

W 1946 ukazał się tomik jej poezji pt. "Mogiłom i cieniom". W 1979 Józef Szypka opracował antologię "Wołanie z nocy. Wiersze najmłodszej poetki warszawskiej czasu wojny".

Post Stanisław Tylus Sac

#Polishholokaust #GermanDeathCamps #StratyWojenne #NiemieckieZbrodnie #DeutscheVerbrechen #GermanCrimes #WW2 #WorldWarTwo #ReparationsForPoland #MadeInGermany #ToMyjesteśmyPamięcią #EuropeanUnion #Werhmacht #SS #derDeutschenKultur #Warszawa