poniedziałek, 18 lipca 2022

19 lipca 1918 r. urodziła się Ewa Pohoska, „Szczęsna”, „Iza”, łączniczka i sekretarka szefa BIP KG AK, poetka i literatka. Była córką inż. Jana Pohoskiego, legionisty i żołnierza POW, wiceprezydenta Warszawy, bliskiego współpracownika Stefana Starzyńskiego.

 


19 lipca 1918 r. urodziła się Ewa Pohoska, „Szczęsna”, „Iza”, Nina Zawadzka", "Halina Sosnowska", łączniczka i sekretarka szefa BIP KG AK, poetka i literatka, dramatopisarka, publicystka, poetka, żołnierz Armii Krajowej. 

W nocy z 10 na 11 lutego 1944 roku wraz z grupą 36 kobiet (w tym Hanną Czaki) została rozstrzelana przez Niemców w ruinach getta warszawskiego. 



Była córką inż. Jana Pohoskiego, legionisty i żołnierza POW, wiceprezydenta Warszawy, bliskiego współpracownika Stefana Starzyńskiego i Hanny Ewy z domu Rzepeckiej. Ukończyła w 1935 roku prywatne liceum Wandy Posselt-Szachtmajerowej w Warszawie. Następnie studiowała etnografię na Uniwersytecie Warszawskim, z powodu wybuchu II wojny światowej nie zdążyła złożyć pracy magisterskiej i zdać egzaminu magisterskiego.W 1940 roku w Palmirach Niemcy rozstrzelali jej ojca...


Podczas okupacji niemieckiej należała do Armii Krajowej, w latach 1942–1944 działała w grupie młodzieży związanej z pismem i socjalistyczną grupą „Płomienie”. W 1943 roku wspólnie z Juliuszem Garzteckim założyła pismo „Droga”.


5 stycznia 1944 roku, po aresztowaniu przez patrol niemieckiej żandarmerii Hanny Czaki, łączniczki Biura Informacji i Propagandy AK, Gestapo pojechało do jej mieszkania na Żoliborzu, gdzie odbywały się tajne wykłady socjologii Uniwersytetu Ziem Zachodnich i aresztowało wszystkich obecnych.

Ewa Pohoska przyszła do mieszkania Czakich, chcąc ostrzec ich o niebezpieczeństwie, została aresztowana i przewieziona na Pawiak.

Brutalnie torturowana nie wydała nikogo.

Próby uratowania jej okazały się bezskuteczne. W nocy z 10 na 11 lutego 1944 roku wraz z grupą 36 kobiet została rozstrzelana przez niemieckich oprawców w ruinach getta warszawskiego.


Kilka miesięcy później w Powstaniu Warszawskim poległ jej brat...


W piśmie „Droga” opublikowano jej dramat „Schyłek amonitów”, który został wznowiony w miesięczniku „Dialog” w 1968. 

Post Historia Wczoraj i dziś. 

Wieczna Chwała Polskiej Bohaterce!!!

#Polishholokaust #GermanDeathCamps #StratyWojenne #NiemieckieZbrodnie #DeutscheVerbrechen #GermanCrimes #WW2 #WorldWarTwo #ReparationsForPoland #MadeInGermany #ToMyjesteśmyPamięcią #EuropeanUnion


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

#PolishHolokaust