3 lipca 1941 roku transport ze Zdzisławem Kołodziejskim dotarł do miejsca przeznaczenia. „Rewizja” – zanotował. Następnego dnia zapisał: „Saźwa. Rodacy”.
Saźwa była niewielką miejscowością w Obwodzie Swierdłowskim, za Uralem. Ciesząc się ze spotkania z Polakami (także więźniami), Kołodziejski nie zdawał sobie zapewne jeszcze sprawy z tego, że trafił do Północno-Uralskiego Łagru NKWD. Najpierw barką, potem piechotą, podążali przez kilka dni w kierunku przeznaczonych dla nich baraków, głęboko w tajdze. „Nocleg nad rzeką”, „Noc komarowa”, „Noc deszczowa” – to kolejne wpisy naszego bohatera. „Odżywianie pod psem” – dodawał – „6 rano śniadanie, 18 wieczór obiad”. 11 lipca zapisał wreszcie: „Rewizja. Nocleg w barakach”. „Łaźnia”, „Suszenie gratów” i… „Msza święta, spowiedź i komunia święta” – to wpisy z kolejnych dni.
W łagrze przebywali głównie Polacy i mieszkańcy krajów bałtyckich, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej Sowieci zaczęli traktować nieco łagodniej. Mimo to, po kilku dniach skierowano ich do ciężkiej pracy. Niebawem więźniowie zaczęli umierać…
Poprzednie posty o Zdzisławie Kołodziejskim przeczytasz tutaj: https://tiny.pl/9h1jm
Kolejne już niedługo.
Fot. Kalendarz na rok 1939 należący do Zdzisława Kołodziejskiego; ze zbiorów Muzeum Pamięci Sybiru
Post Muzeum Pamięci Sybiru.
#MPS #Sybir #Białystok #Historia #Polishholokaust #WW2 #WorldWarTwo #sowieckieZbrodnie #NKWD #SovietInvasion #ArmiaCzerwona #komunizm #NewerForget #RedArmy #JewishNKWD #Stalin #Beria #NaNieludzkiejZiemi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust