21 kwietnia 1920 roku w nocy w Warszawie ministrowie spraw zagranicznych Jan Dąbski i Andrij Liwycki podpisali polsko-ukraińską umowę polityczną, dzięki której trzy dni później zawarto konwencję wojskową poprzedzającą wspólną ofensywę na zajęty przez bolszewików Kijów.
Wypracowanie umowy było poprzedzone konfliktem terytorialnym między oboma narodami, którego pierwszy akt rozegrał się w listopadzie 1918 roku. Sukcesy wojsk polskich na zachodzie, w tym wyparcie sił Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej oraz katastrofalny przebieg walk z bolszewikami i "białą"armią gen. Antona Denikina na wschodzie zmusiły stojącego na czele drugiego ośrodka państwotwórczego, Ukraińskiej Republiki Ludowej, głównego ataman Semena Petlurę do podjęcia rozmów z naczelnikiem państwa Józefem Piłsudskim.
1 września 1919 roku podpisano zawieszenie broni, a następnie poproszono stronę polską o zajęcie resztek kontrolowanego przez ukraińskie wojska terytorium.
Ostatecznie w nocy z 21 na 22 kwietnia podpisano umowę, w myśl której uznano "prawo Ukrainy do niezależnego bytu państwowego" oraz kierowany przez Petlurę dyrektoriat "za zwierzchnią władzę Ukraińskiej Republiki Ludowej".
Ustalono tez zgodnie z polskimi postulatami przebieg granicy państwowej, a państwu ukraińskiemu przyznano ziemie leżące na wschód od niej aż po przedrozbiorowe granice I Rzeczypospolitej. W myśl ustaleń deklarowano poszanowanie wzajemnych praw narodowo-kulturalnych obywateli i zawarto umowy ekonomiczno-handlowe. Oba państwa zobowiązywały się nie zawierać umów międzynarodowych skierowanych przeciw sobie. Ponadto 24 kwietnia, dzień przed rozpoczęciem wspólnej ofensywy mającej wyzwolić terytorium Ukrainy, podpisano konwencję wojskową regulującą wspólne działania militarne obu państw.
Na fot.: Józef Piłsudski i Semen Petlura.
Post Historia Wczoraj i dziś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust