13 sierpnia 1920 r. rozpoczęła się Bitwa Warszawska, uznana za 18. przełomową bitwę w historii świata. Polska zwyciężyła i obroniła Niepodległość. Polacy 🇵🇱 uratowali Europę przed bolszewizmem❗

13 sierpnia 1920 r. rozpoczęła się Bitwa Warszawska, uznana za 18. przełomową bitwę w historii świata. Polska zwyciężyła i obroniła Niepodległość. Polacy 🇵🇱 uratowali Europę przed bolszewizmem❗

Plan bitwy został opracowany przez szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. Tadeusza Rozwadowskiego, płk. Tadeusza Piskora i kpt. Bronisława Regulskiego, na podstawie koncepcji Józefa Piłsudskiego. 

13 sierpnia rano Naczelny Wódz Józef Piłsudski wraz ze swoim sztabem przybył do Puław, gdzie objął dowództwo nad Grupą Uderzeniową. Tam, w sali kolumnowej Pałacu Czartoryskich, odbywały się narady wojenne i przeprowadzane były rozmowy między Józefem Piłsudskim a gen. Tadeuszem Rozwadowskim. Stamtąd poszły rozkazy dla Polskiej Armii. 

O godz. 10.00 w Irenie k/Dęblina, gdzie stacjonowała Grupa Uderzeniowa wyznaczona do ofensywy, Marszałek dokonał inspekcji wojsk. Potem spotkał się z gen. Leonardem Skierskim i Edwardem Rydzem-Śmigłym na odprawie, podczas której omówiono plan operacji przeciwko bolszewikom. Następnie dokonał inspekcji Grupy Uderzeniowej składającej się z oddziałów 3. i 4. Armii tworzących Front Środkowy, którym dowodził gen. Edward Rydz-Śmigły i 3. Armii gen. Zygmunta Zielińskiego, zajmującej pozycję od Kocka po Brody. Każdego dnia wyjeżdżał do pobliskich miejscowości - Dęblina, Ireny, Gołębia, Zajezierza, gdzie stacjonowały oddziały, które szykowały się do kontrofensywy. Tam też Marszałek nadawał Ordery Virtuti Militari za dotychczasowe męstwo w boju.

Polskie siły podzielone zostały na 3 fronty. Front Północny, dowodzony przez gen. Józefa Hallera, złożony z trzech armii, obejmował obszar od granicy Prus Wschodnich po Puławy. Do jego zadań należało związanie walką i osłabienie głównych sił przeciwnika nacierającego na stolicę. Sformowana nad Wkrą armia pod dowództwem gen. Władysława Sikorskiego, miała nie dopuścić do oskrzydlenia sił polskich od północy i przejść do działań zaczepnych.

Front Środkowy z gen. Edwardem Rydzem – Śmigłym na czele, przebiegał od Puław, wzdłuż Wieprza do Sokala. Do niego należało decydujące uderzenie na lewe skrzydło sił bolszewickich, walczących pod Warszawą i przedarcie się na ich tyły. Zadaniem Frontu Południowego, dowodzonego przez gen. Wacława Iwaszkiewicza, było powstrzymanie Konarmii Budionnego, obrona Lwowa i pól naftowych Drohobycza.

Bitwa Warszawska rozpoczęła się, gdy Armia Czerwona dowodzona przez Michaiła Tuchaczewskiego zbliżyła się na wschodnie przedpola Warszawy, przełamała pierwszą linię obrony i zajęła Radzymin. Od północy wojska sowieckie nacierały na Płock, Toruń i Włocławek. Obronna faza koncentrowała się na Froncie Północnym pod dowództwem gen. Józefa Hallera. 

Do armii zgłosiło się ok. 100 000 ochotników. Armia Polska, licząca w kwietniu 600 tys. ludzi, pomimo strat podniosła liczebność do ponad 900 tys.

Do najbardziej krwawych walk doszło pod Radzyminem i Ossowem.

15 sierpnia Wojska Polskie przejęło inicjatywę i zmusiło Armię Czerwoną do odwrotu a podjęte 16 sierpnia uderzenie znad Wieprza na Mińsk Mazowiecki, Brześć Litewski i Siedlce zagroziło tyłom wojsk bolszewickich, spowodowało ich odwrót i klęskę. Sukcesu dopełniło rozbicie Armii Konnej Budionnego. 

Ogromny wkład w zwycięstwo wniósł 🇵🇱 radiowywiad oraz odszyfrowanie sowieckich rozkazów i meldunków ujawniających sowieckie pozycje i plany wojenne. 

Zatrzymanie bolszewików nie byłoby możliwe, gdyby nie determinacja władz, żołnierzy i społeczeństwa, które w obliczu zagrożenia zjednoczyło się, by bronić Niepodległości Ojczyzny.

Pamięć, Cześć i Chwała 🇵🇱 Obrońcom Ojczyzny i Europy❗

Post Zofia Romanowska, Romuald Rzeszutek.