❗️14 maja 1944 r. w pobliżu kol. Modryń, między wsią Malice a Werbkowicami pow. Hrubieszów Ukraińcy zatrzymali 8 Polaków: zakonnicę Longinę (s. Wandę Trudzińską) oraz 7 wychowanków, chłopców w wieku 10 - 12 lat, sierot z Zakładu dla Sierot w Turkowicach. Jechali oni derezyną po zaopatrzenie w żywność, zauważyli płonący kościół we wsi Malice, wysiedli ratować obraz z ołtarza i zostali ujęci przez ukraińskich rezunów. 15 maja zastrzelono ich w lesie w Modryniu, prawdopodobnie wcześniej wykopali sobie grób. Bandyci z UPA zamordowali także sierotę - chłopca ukraińskiego, aby pozbyć się świadka zbrodni.
Zakład dla Sierot Wojennych w Turkowicach od 1919 r. prowadziły siostry służebniczki starowiejskie. Podstawowym celem placówki była początkowo opieka nad sierotami wojennymi, a później także nad biednymi dziećmi, których rodzice z różnych względów nie mogli sami wychowywać.
Zakład przygotowywał swoich podopiecznych do samodzielnego życia. Przebywało tam około 300 wychowanków - Polaków, Ukraińców, Żydów. Problemy z utrzymaniem zakładu, i z zaopatrzeniem w żywność, zaczęły się pogłębiać od marca 1944 r. Było to spowodowane wstrzymaniem kursów kolejki wąskotorowej do Turkowic. Pomimo niebezpieczeństw siostry jeździły z wychowankami wózkiem torowym do położonych 8 km dalej Werbkowic po artykuły dostarczane z Hrubieszowa.
Tak było również 14 maja 1944 r. Do Werbkowic pojechało z siostrą Longiną siedmiu młodych chłopców. Mieli przywieźć żywność, a dodatkowo doprowadzić do pociągu matkę jednej z ciężko chorych zakonnic. W drodze powrotnej siostra Longina zobaczyła w Malicach płonący kościół, razem z chłopcami zaczęła ratować sprzęty, wynosząc ze świątyni przede wszystkim obraz Serca Bożego. Wtedy zauważyła ich banda UPA...
W 1975 r. za sprawą ówczesnego maturzysty, a obecnie księdza Jana Pokrywki z Sahrynia odkopano szczątki zabitych i godnie je pochowano na cmentarzu w Starej Wsi k. Brzozowa. 15 lat temu, staraniem Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, na ziemi zroszonej męczeńską krwią stanął krzyż.
---------------------
✔️Wspomnienia Stefana Dutkiewicza:
"W grudniu 1941 r. przyjechałem do Turkowic. Ja miałem 10 lat, brat Roman – 5, a siostra Teresa – 2,5 roku. Byliśmy w grupie dzieci warszawskich, która sąsiadowała z chłopakami siostry Longiny i wszystkie zajęcia mieliśmy razem. My mieliśmy doświadczenie warszawskie, oni turkowickie, bo dłużej tu przebywali. Wesoło było. Siostra Longina w piwnicy grała z nami w ping-ponga, potrafiła zawinąć habit i przejść z nami przez Huczwę. Piskorze razem z nami łowiła na torfowiskach, które później piekliśmy przy ognisku. Była wielkim przyjacielem chłopaków. Wszędzie się z nią chodziło: na orzechy, maliny, grzyby i jagody. Niczego się nie bała. Tego dnia miałem jechać z siostrą Longiną, ale siostra przełożona powiedziała, że nie pojadę, bo w zakładzie musze opiekować się młodszym rodzeństwem. Pojechał Janek Markiewicz...".
✔️Relacja Kazimiery Leszek (z domu Walczuk):
"W 1944 r. miałam 10 lat, mieszkałam w Malicach, jak wąskotorówka jeździła, to siostra Longina z chłopcami przejeżdżała przez naszą wieś do Werbkowic, z powrotem pchali wózek. Ja już wtedy ojca nie miałam, zginął razem ze stryjem. Bieda była i myśmy z koleżankami zazdrościły, że do domu dziecka wożą z Werbkowic jakieś paczki z jedzeniem. A przecież oni mieli tam jeszcze gorzej. Siostra Longina uśmiechała się do nas i czasem rzuciła kilka cukierków. Moją babcię Ukraińcy żywcem w domu spalili, zabili też mojego kolejnego stryja – Adolfa".
Post Agnieszka Marciniuk
#ToMyjesteśmyPamięcią #PlomienBraterstwa #ПолумяБратерства
#NeverAgain #WeRememberTheFact #ПамятаємоПравду #Reparacje #UkrainianReparationsForPoland #Odszkodowania #CzasZapłatyZaRzeź !!! #Polishholokaust #WW2 #WorldWarTwo #Wołyń #Kresy #UkrainianMurdered #OUN #UPA #UA #Ludobójstwo #Genocidum #Genocide #GenocidumAtrox #UkrainianCrimes #UkrainskieZbrodnie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust