11 lutego 1959 roku we wsi Kulno został ujęty przez komunistyczne siły bezpieczeństwa żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, weteran walk a okupantem niemieckim, sowieckim oraz bandytami z UPA, jeden z ostatnich Żołnierzy Niezłomnych, Michał Krupa ps. "Wierzba", "Pułkownik"(ur. 26 września 1920 w Kuryłówce, zm. 24 sierpnia 1972 w Ulanowie).

 

11 lutego 1959 roku we wsi Kulno został ujęty przez komunistyczne siły bezpieczeństwa żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, weteran walk a okupantem niemieckim, sowieckim oraz bandytami z UPA, jeden z ostatnich Żołnierzy Niezłomnych, Michał Krupa ps. "Wierzba", "Pułkownik"(ur. 26 września 1920 w Kuryłówce, zm. 24 sierpnia 1972 w Ulanowie). 

Po śmierci ojca Michał Krupa był głównym żywicielem i opiekunem rodziny, pracował jako drwal w Nadleśnictwie Brzyska Wola. W 1941 ukraińska policja wraz z Niemcami okradła i spaliła zabudowania Krupów w Kuryłówce. Kilka dni później nieobecny podczas tego aktu Michał zabił siekierą jednego ze sprawców, ukraińskiego policjanta. Od tego czasu Krupa był poszukiwany przez gestapo i Ukraińców. Rozpoczął działalność w konspiracji, w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej został członkiem Oddziału Partyzanckiego NOW-AK „Ojca Jana”, którym dowodził Franciszek Przysiężniak. 

Był specjalistą w posługiwaniu się ręcznym karabinem maszynowym. W oddziale służył do czasu jego rozbicia przez Niemców 27 grudnia 1943 roku pod Grabą, po czym odszedł z oddziału wraz Józefem Zadzierskim ps. "Wołyniak" i został żołnierzem utworzonej przez niego w okolicach Leżajska nowej jednostki partyzanckiej – oddziału dyspozycyjnego Komendy Okręgu Rzeszów NOW – operującej na obszarze Zasania.

Po nadejściu frontu wschodniego nadal pozostał w podziemiu, brał udział w bitwie pod Kuryłówką 7 maja 1945 roku. Michał Krupa pozostawał w oddziale „Wołyniaka” i uczestniczył w walkach partyzanckich z sowietami, miejscowymi renegatami- komunistami i UPA. Po samobójczej śmierci dowódcy Józefa Zadzierskiego 29 grudnia roku 1946 dokonał jego pochówku na cmentarzu w Tarnawcu, obok grobu swojego ojca. 

Następnie służył pod komendą Adama Kusza ps. "Garbaty", walcząc z komunistami; oddział został otoczony i rozbity 15 sierpnia 1950 roku koło Gerlachów, zaś Michał Krupa był jednym z trzech partyzantów, którzy przebili się przez trzy (!!!) pierścienie okrążenia. 

Później prowadził faktycznie samodzielną działalność partyzancką, w tym czasie ukrywając się w stodołach, bunkrach. 

Pod koniec lat 50. m.in. członkowie rodziny Pityńskich, w tym Aleksander oraz syn jego i Stefanii, Andrzej, udzielali Michałowi Krupie wsparcia i zaopatrzenia.

Michał Krupa został aresztowany 11 lutego 1959 roku przez służby komunistyczne w wyniku obławy we wsi Kulno. Opis tego zdarzenia przedstawił oficer SB Adam Socha w książce pt. "Czas gorących serc" z 1984. „Pułkownik” poddał się dobrowolnie, a jego pobyt miał zostać ustalony w wyniku zdrady (informator miał zostać później zlikwidowany przez współpracowników Krupy). Pod koniec 1959 został skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności. W wyniku amnestii z 1952 i 1956 wyrokiem komunistycznego Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie z 30 listopada 1959 kara została złagodzona do 15 lat pozbawienia wolności.

Karę odbywał w Strzelcach Opolskich. Wyszedł na wolność w roku 1965, po czym zamieszkał z rodziną Pityńskich w Ulanowie.

Po odzyskaniu wolności ożenił się z Janiną Tarnawską, która pochodziła z Wólki Tanewskiej. Pracował w gospodarstwie rodzinnym. Zmarł 24 sierpnia 1972 roku. Został pochowany na cmentarzu w Ulanowie. 

Wieczna Chwała Polskiemu Bohaterowi!

Na fot.: Moment aresztowania "Wierzby", 1959 r.

#Polishholokaust #komunizm #KomunistyczneZbrodnie #NeverAgain #WeRememberTheFact #MBP #ŻydowskiAparatBezpieczeństwa #MorercyPolaków #PolskaNiePolin #Jewishmurdered #NewerForget #UB #SB #MO #Wyklęci #WyklętaPamięć #Niezłomni