29 stycznia 1939r. W ramach Czwartku Poetyckiego w Pałacu Działyńskich w Poznaniu swój odczyt przedstawiła Zofia Kossak-Szczucka, wybitna powieściopisarka XX-lecia międzywojennego.

 

29 stycznia 1939r. W ramach Czwartku Poetyckiego w Pałacu Działyńskich w Poznaniu swój odczyt przedstawiła Zofia Kossak-Szczucka, wybitna powieściopisarka XX-lecia międzywojennego.

Spotkanie cieszyło się bardzo dużym zainteresowaniem. Autorka nawiązała do życia współczesnych mieszkańców Kresów Wschodnich, a także poruszyła temat wołyńskiego życia polityczno-społecznego. W głównej mierze prelegentka mówiła o trudach w odzyskiwaniu praw do odebranych katolikom świątyń. Wysnuła również tezę o obowiązku pisarza, jakim jest służenie narodowi, pomoc w wychowywaniu oraz zwracanie uwagi społeczeństwa na ważne kwestie życia społecznego.

Zofia Kossak-Szczucka (ur. 10.08.1889 – zm. 09.04.1968) – polska powieściopisarka. Podczas II wojny światowej zaangażowana w działalność konspiracyjną i charytatywną. Współzałożycielka Frontu Odrodzenia Polski oraz Rady Pomocy Żydom „Żegota”.

27 września 1943 roku została aresztowana przez gestapo, a 5 października 1943 wywieziona do KL Auschwitz-Birkenau. W 1944 przewieziono ją do Warszawy, na Pawiak i skazano na śmierć. Dzięki staraniom władz podziemia została uwolniona w końcu lipca. Brała czynny udział w powstaniu warszawskim.

Za swoją działalność, po wojnie została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

MllW.