7 lutego 1908 roku w Poznaniu urodził się przyszły działacz Obozu Narodowo-Radykalnego, uczestnik wojny obronnej 1939 roku, współtwórca konspiracyjnej Służby Cywilnej Narodu oraz członek Organizacji Polskiej, komendant Okręgu VIII Krakowskiego, a następnie Okręgu I Pomorskiego NSZ, kapitan Narodowych Sił Zbrojnych, Lech Karol Neyman.
W młodości uczęszczał do Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. Wstąpił wówczas do korporacji akademickiej Helionia. W latach 1931 – 1932 służył w Szkole Podchorążych Rezerwy. Następnie pracował w Prokuraturze Generalnej w Poznaniu. Należał do Młodzieży Wszechpolskiej i Obozu Narodowo-Radykalnego. Od roku 1934 porucznik rezerwy 56. pułku piechoty Wielkopolskiej.
Brał udział w wojnie obronnej 1939 jako adiutant w 56. pułku piechoty; wielokrotnie ranny, został inwalidą wojennym.
Za walki we wrześniu 1939 r. otrzymał Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari V klasy ( po restytucji w roku 1992 odznaczenia Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego został nim pośmiertnie nagrodzony, choć wcześniej posiadał już od roku 1944 Krzyż Srebrny pierwotnego odznaczenia o tej samej nazwie).
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 20 sierpnia 2009 r. „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” oraz „w uznaniu zasług za bohaterską postawę i odwagę w ratowaniu życia Żydom podczas II wojny światowej” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
W konspiracji związał się z Grupą „Szańca”. Wraz ze Stanisławem Kasznicą organizował konspiracyjne struktury OW ZJ na Pomorzu i w Wielkopolsce. Po utworzeniu NSZ we wrześniu roku 1942, został członkiem cywilnej struktury Grupy „Szańca”, czyli Służby Cywilnej Narodu, w której pełnił funkcję kierownika Wydziału Zachodniego.
Sformułował wówczas koncepcję powrotu polskiej granicy zachodniej na linię rzek Odra i Nysa Łużycka. Zawarł ją w swojej broszurze pt. "Szaniec Bolesławów". Napisał także kilka innych prac, m.in. "Likwidacja niemczyzny", "Problem wyznaniowy na Ziemiach Odzyskanych", "Szlakiem Chrobrego", a wiosną roku 1944 ukończył studium pt. "Polityczne podstawy polskiego programu morskiego". Jednocześnie był redaktorem naczelnym pisma „Naród i Wojsko”. Pełnił też funkcję członka zespołu sądowniczo-badawczego NSZ.
Od października 1943 roku był członkiem Komitetu Politycznego Organizacji Polskiej (tajnej struktury kierowniczej Grupy „Szańca”). Od 5 września 1944, po awansie na kapitana NSZ, do stycznia 1945 pełnił funkcję komendanta Okręgu VIII Krakowskiego NSZ.
W grudniu 1944 roku został członkiem sądu oficerskiego przy Dowództwie NSZ. Od lutego do czerwca 1945 był organizatorem Obszaru Zachodniego NSZ, a jednocześnie od marca do kwietnia 1945 – komendantem Okręgu I Pomorskiego NSZ z siedzibą w Poznaniu.
Rozpoczął planowane przez KG NSZ odtwarzanie sieci organizacyjnej NSZ na Pomorzu i przygotowania do utworzenia komendy Okręgu w Bydgoszczy. W kwietniu roku 1945 brał udział w organizowaniu Okręgu VII Śląskiego NSZ. W ramach OP był kierownikiem struktury p.n. Obóz Narodowy.
15 lutego 1947 roku został aresztowany przez MBP wspólnie z ostatnim Komendantem Głównym NSZ Stanisławem Kasznicą. Był sądzony od 11 lutego do 2 marca 1948 roku przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie i skazany na karę śmierci.
Wyrok wykonano 12 maja 1948 roku więzieniu mokotowskim przez rozstrzelanie. Jego szczątki zostały w 2012 roku odnalezione w wyniku prac prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w Kwaterze „Na Łączce”, a o ich identyfikacji poinformowano oficjalnie 1 lutego 2018 r.
Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w Kwaterze „Na Łączce”.
Cześć Jego Pamięci!
Post Historia Wczoraj i dziś
#Polishholokaust #komunizm #KomunistyczneZbrodnie #NeverAgain #WeRememberTheFact #MBP #ŻydowskiAparatBezpieczeństwa #MorercyPolaków #PolskaNiePolin #Jewishmurdered #NewerForget #UB #SB #MO #Wyklęci #WyklętaPamięć #Niezłomni
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust