30 marca 1997 roku w Londynie, na emigracji zmarł jeden z najwybitniejszych działaczy polskiego podziemia odpowiedzialnych za propagandę Armii Krajowej, Tadeusz Żenczykowski "Kania" (ur. 2 stycznia 1907 w Warszawie).

 

30 marca 1997 roku w Londynie, na emigracji zmarł jeden z najwybitniejszych działaczy polskiego podziemia odpowiedzialnych za propagandę Armii Krajowej, Tadeusz Żenczykowski "Kania" (ur. 2 stycznia 1907 w Warszawie).

Syn Tadeusza i Władysławy z domu Schonbrener. W roku 1927 ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie, a w roku 1930 Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości i Ministerstwie Skarbu. Działacz Związku Strzeleckiego i od roku 1932 członek Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. W roku 1937 został szefem propagandy Obozu Zjednoczenia Narodowego. Od listopada 1938 roku był posłem na Sejm V kadencji z listy OZN.

Podczas wojny obronnej brał udział w obronie Warszawy. Od jesieni 1939 działał w konspiracji. Był jednym z inicjatorów i założycieli Związku Odbudowy Rzeczypospolitej. 

W ramach Biura Informacji i Propagandy kierował m.in. skierowaną przeciw okupantowi niemieckiemu słynną Akcją "N", a także przeciwdziałającym wpływom sowieckim Podwydziałem "Antyk".

Podczas Powstania Warszawskiego był szefem Wydziału Propagandy AK. Po upadku powstania znalazł się w niewoli niemieckiej.

Po uwolnieniu z niewoli w lutym 1945 powrócił do kraju. Został redaktorem konspiracyjnego pisma antykomunistycznego „Głos Wolności”. W listopadzie 1945 roku wyjechał z Polski. W latach 1954–1975 był redaktorem, następnie zastępcą dyrektora Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. 

Należał do Rady Powierników Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie, przez wiele lat współpracował z „Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Żołnierza”. Był autorem wielu prac historycznych. 

Post Historia Wczoraj i dziś. 

Cześć Jego Pamięci!