9 marca 1939 r. Głos Poranny donosi o przebiegu wizyty ministra Józefa Becka w Rzymie. Jej istotnym punktem była audiencja u króla Wiktora Emanuela, w której uczestniczyli dygnitarze obu państw wraz z małżonkami. W oficjalnych wystąpieniach król Włoch oraz minister Beck zwrócili uwagę na łączące oba państwa związki oraz więzi przyjaźni.

 9 marca 1939 r. Głos Poranny donosi o przebiegu wizyty ministra Józefa Becka w Rzymie. Jej istotnym punktem była audiencja u króla Wiktora Emanuela, w której uczestniczyli dygnitarze obu państw wraz z małżonkami. W oficjalnych wystąpieniach król Włoch oraz minister Beck zwrócili uwagę na łączące oba państwa związki oraz więzi przyjaźni. Oprócz wystąpień oficjalnych podczas spotkania król odbył dłuższą rozmowę z ministrem Beckiem i ambasadorem Alfredem Wysockim. Tego samego dnia J. Beck został podjęty przez min. spraw zagranicznych Włoch.

Wiktor Emanuel III (1869 - 1947) król Włoch z dynastii sabaudzkiej. Ze względu na niski wzrost i sukcesy podczas wojny włosko-tureckiej, a potem I wojny światowej, doczekał się przydomku Mała Szabla. Bardzo staranne wykształcenie, żywa inteligencja, oczytanie, odwaga czyniły go dobrze przygotowanym do wypełniania obowiązków króla. Wstąpił na tron po śmierci ojca z rąk zamachowca. Jego nieśmiałość, młody wiek i tragiczny splot okoliczności, który doprowadził go do wstąpienia na tron, sprawiały, że był powszechnie lubiany, mimo nietaktów i liberalnych poglądów. Styl życia i panowania Wiktora Emanuela III odbiegał znacznie od tego, jaki preferowali jego poprzednicy. Dwór był zdecydowanie mniejszy, a sam monarcha pozostawał nieco w cieniu, ograniczając się do pełnienia funkcji reprezentacyjnych i rozjemczej.

Włochy przystąpiły do II wojny światowej 10 czerwca 1940 roku jako sojusznik III Rzeszy. Wiktor Emanuel czynił wysiłki, by zapobiec wystąpieniu Włoch po stronie Niemiec. Bardzo często występował jako zwolennik neutralności, jawnie demonstrując niechęć do Niemców. Hrabia Ciano mówił wprost o germanofobii króla, który nie wierzył w powodzenie militarne. Na tle udziału Włoch w wojnie dochodziło do sporów pomiędzy Wiktorem Emanuelem a Mussolinim. Tam gdzie mógł, król sprzeciwiał się Duce. Opierał się wysłaniu nowych dywizji do Rosji.

Po utracie Sycylii 25 lipca 1943 roku Wiktor Emanuel III przyjął Duce na ostatniej audiencji. Po jej zakończeniu z rozkazu króla Mussolini został aresztowany. Nowym szefem rządu został marszałek Badoglio. Król doprowadził także do rokowań z aliantami. Chcąc ratować monarchię włoską, skompromitowaną współpracą z faszyzmem, 9 maja 1946 abdykował na rzecz syna, Humberta II. W tym samym roku na mocy referendum utworzono we Włoszech republikę (większością tylko 51% głosów) i obaj monarchowie wyemigrowali do Egiptu.

MllW