16 sierpnia 2002 roku w Warszawie zmarł prof.Tadeusz Ludwik Płużański, filozof, uczestnik Wojny Obronnej w 1939 r., żołnierz niepodległościowego podziemia, więzień obozu koncentracyjnego w Stutthofie; Przeżył m.in. dlatego, że przez dłuższy czas pracował w stolarni, a potem w kuchni. Wielu współwięźniów zawdzięcza mu życie, gdyż on nielegalnie dostarczał im dodatkowe porcje żywności, za co mógł zostać zastrzelony. Wyszedł z obozu dopiero z chwilą zakończenia wojny, 9 maja 1945 roku. Był jednym z najdłużej przebywających w obozie. Po zakończeniu wojny członek Zrzeszenia Wolność i Niepodległość, aresztowany przez UB w 1947 r. i skazany na karę śmierci; wyrok zamieniono na dożywocie.
Jest pochowany na Powązkach w Warszawie, w grobie rodzinnym. Został pożegnany z honorami wojskowymi.
Prowadzący śledztwo płk Różański powiedział mi kiedyś wprost: „Ciebie nic nie uratuje. Masz u mnie dwa wyroki śmierci. Przyjdą, wyprowadzą, pieprzną ci w łeb i to będzie taka zwykła, ludzka śmierć”. Nawet moja obrończyni „z urzędu” Alicja Pintarowa wykonywała instrukcje Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Jej obrona polegała na stwierdzeniu, że wprawdzie jej klient jest przestępcą, ale należy wziąć pod uwagę jego młody wiek, zasługi w walce Niemcami, itd. Jedyne, co naprawdę miała mi do zaoferowania, to współpraca z władzami bezpieczeństwa.
Syn prof. Tadeusza Ludwika Płużańskiego Tadeusz Płużański prezes Fundacji „Łączka” o swoim ojcu
– Mój ojciec, Tadeusz Ludwik Płużański, urodził się 15 sierpnia 1920 r. w Miechowie, w dniu Cudu nad Wisłą. Dzieciństwo spędził w Wilnie. Był harcerzem wychowywanym w kulcie odrodzonego państwa polskiego i wartościach: Bóg, Honor, Ojczyzna. W maju 1939 r. ukończył liceum im. T. Czackiego w Warszawie, wówczas przy ul. Kapucyńskiej (dziś na miejscu zniszczonej podczas okupacji szkoły znajduje się pamiątkowy głaz, a szkoła mieści się przy ul. Polnej).
Ojciec był osobą dosyć zamkniętą, szczególnie jeśli chodzi o jego przeżycia w okresie stalinowskim. Ze szczegółami opowiadał mi o pobycie w obozie, chociażby o tym, jak więźniowie na powitanie dostawali baty, czego wielu nie przeżyło, ale nie chciał mówić o tym, co było po wojnie. Sądzę, że to wynikało, z tego o czym mówił rtm. Pilecki, czyli że „Oświęcim przy tym to była igraszka”. Obaj mieli podobne przeżycia – w czasie wojny byli w obozach, a po wojnie trafili na Rakowiecką.
⬇️
https://polishholokaust.blogspot.com/2022/08/urodzi-sie-w-miechowie-15-sierpnia-1920.html?m=1
⬇️
Tadeusz Ludwik Płużański spedził ponad dwa miesiące w celi śmierci (fot. Fundacja Łączka/IPN)
Zdj 2. Grób Tadeusza Płużańskiego na Starych Powązkach za Wikipedia Kordiann • CC BY-SA 4.0
Fundacja Łączka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust