“BRONI NIE ZŁOŻĘ, MUNDURU NIE ZDEJMĘ. TAK MI DOPOMÓŻ BÓG” Przysięgi dotrzymał.
22 czerwca 1897r. w Jaśle na Podkarpaciu urodził się Henryk Dobrzański, żołnierz Legionów Polskich, w 1918 roku dowódca szwadronu „Odsieczy Lwowa”, major WP, kawalerzysta, olimpijczyk; we wrześniu 1939 r. zastępca dowódcy rezerwowego 110. pułku ułanów Brygady Kawalerii "Wołkowysk"; po kapitulacji Warszawy przedostał się na Kielecczyznę; przyjmując pseudonim "Hubal" utworzył Oddział Wydzielony Wojska Polskiego prowadzący walkę z Niemcami; najdłużej walcząc. Nazywany jako ,,ostatni żołnierz" Rzeczypospolitej, zginął 30 kwietnia 1940 r. pod Anielinem.
W roku 1922 rozpoczął starty w zawodach hippicznych. Uczestniczył w najważniejszych imprezach, odbywających się zarówno w kraju jak i zagranicą: między innymi w Warszawie, w Londynie czy w Mediolanie.
Zespół, w którym startował w Nicei zdobył dla Polski po raz pierwszy Puchar Narodów. Dobrzański wygrał również konkurs o nagrodę Monaco.
⬇️
https://dzieje.pl/postacie/henryk-dobrzanski-1897-1940
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
#PolishHolokaust